W strefach zagrożonych wybuchem można stosować jedynie produkty, które spełniają określone normy zawarte w odpowiednim akcie prawnym, wydanym przez Unię Europejską. Jest to dyrektywa ATEX, do której dołączono różne normy regulujące różne kwestie z tym związane. Jeśli jakieś wymagania nie zostały uwzględnione we wspomnianej dyrektywie lub jej załącznikach, wówczas kwestie te można uregulować w wewnętrznym ustawodawstwie. Trzeba jednak zwrócić uwagę na to, aby nie były one sprzeczne z prawem unijnym.
Oznaczenia CE
Produkty, których dotyczy dyrektywa ATEX, powinny przejść procedurę oceny zgodności z obligatoryjnym uczestnictwem uprawnionej jednostki notyfikowanej. Dotyczy to tych towarów, w przypadku których producent użył innego niż modułu A.
Numery wchodzące w skład oznaczenia składają się z 9 stref. Pierwszą z nich jest oznaczenie CE, a kolejne 4 cyfry to numer identyfikacyjny jednostki odpowiedzialnej za certyfikację. Dalej jest symbol wykonania przeciwwybuchowego oraz grupa wybuchowości. Później oznacza się kategorię urządzenia oraz tryb ochrony przeciwwybuchowej. Strefę siódmą stanowi podgrupa wybuchowości, a kolejną jest klasa temperatur. Na samym końcu jest natomiast poziom zabezpieczenia urządzenia. Co obejmuje ta dyrektywa? Tego dowiesz się na stronie https://www.bureauveritas.pl/needs/atex-bezpieczenstwo-wybuchowe-i-bezpieczenstwo-pozarowe.
Różne klasyfikacje
Strefy zagrożone wybuchem podzielono na dwie części – gazy, ciecze i opary, a także palne pyły. W obu wyróżniono trzy kategorie urządzeń, przy czym 1 oznacza się najbardziej niebezpieczne, nieustannie stwarzające zagrożenie urządzenia, a 3 te, z których korzystanie jest relatywnie bezpieczne.
Dyrektywa ATEX urządzenia przeciwwybuchowe przyporządkowała do trzech grup – sprzęt do pracy w kopalniach i ich naziemnych częściach; urządzenia pracujące w obszarach zagrożonych wybuchem par i gazów; urządzenia przeznaczone do pracy na obszarach zagrożonych palnym pyłem.
Zabezpieczeń mechanicznych dotyczą dwie klasyfikacje. IP wskazuje na poziom ochrony mechanicznej obudowy oraz metody jej testowania. IK natomiast określa zakres ochrony obudowy przed uderzeniami.
